Παρουσίαση βιβλίων - Γιώργος Τσιβελέκος

Στις 17 Δεκεμβρίου στο βιβλικαφέ Booking Hill, ο νέος ποιητής και συγγραφέας Γιώργος Τσιβελέκος παρουσίασε τα τρία πρώτα βιβλία του και γιόρτασε με όλους τους παρευρισκόμενους τα 25α γενέθλιά του.

Πρόκειται για τις δύο ποιητικές συλλογές, Ο επιμένων έρωτας νικά, και, Έρως νικημένε μάχαν, από τις εκδόσεις Οσελότος και για την προεφηβική ιστορία, Οι τρεις μικροί Άϊ Βασίληδες, από τις εκδόσεις Ελκυστής.

Κατά τη διάρκεια της παρουσίασης για τα βιβλία του μίλησαν:

Γεωργία Σύκα, σκηνοθέτης-παιδαγωγός-συγγραφέας-ποιήτρια

Μαίρη Ελευθεριάδου, καθηγήτρια γαλλικών-συγγραφέας 

Χριστόγιαννος Μαυράκης, ειδικός παιδαγωγός-ψυχοπαιδαγωγός

και τραγούδησαν οι καλλιτέχνιδες: Μάρζια και Νάνσυ Καλαμίδα.

Με αφορμή αυτό το γεγονός, ο Γιώργος Τσιβελέκος προσκλήθηκε σε συνέντευξη κι απάντησε στις ερωτήσεις της Μαρίας Ανδρεαδέλλη.

Ακολουθεί η συνέντευξη, και φωτογραφίες, που τράβηξε ο Δημήτρης Μπαρδάκης κατά τη διάρκεια της παρουσίασης.

1. Πώς θα συστηνόσασταν στο αναγνωστικό κοινό που ακόμα δε σας έχει διαβάσει;

 Ο καλύτερος και πιο ουσιαστικός τρόπος για να συστηθεί ένας συγγραφέας θεωρώ πως είναι μέσω των έργων του. Εξάλλου, ας μην ξεχνάμε πως κάθε έργο είναι και μια κατάθεση ψυχής και στα δικά μου έργα τους υπόσχομαι πως θα βρουν σίγουρα κομμάτια της δικής μου.

Ωστόσο, πλέον θεωρώ πως καλός συγγραφέας ή ποιητής δεν είναι μόνο όποιος γράφει καλά, αλλά και όποιος είναι καλός και ως άνθρωπος και αυτό μπορεί να διαπιστωθεί μόνο με την επικοινωνία ή τη ζωντανή γνωριμία με τον εκάστοτε δημιουργό.

Λέγοντας αυτά, λοιπόν, και μη χαρακτηρίζοντας κάπως τον εαυτό μου, αφήνω το αναγνωστικό κοινό, που δε με έχει διαβάσει ακόμα, να με γνωρίσει από μόνο του όπως θέλει και να σχηματίσει την ανάλογη γνώμη.

2. Τι σας ώθησε στη συγγραφή και σε ποια ηλικία;

Ανέκαθεν λάτρευα τα βιβλία και θαύμαζα τους συγγραφείς για το γεγονός πως φτιάχνουν ολόκληρους κόσμους μόνο και μόνο με τη σκέψη τους. Ίσως ευθύνεται και η ασφάλεια που ένιωθα —και νιώθω, δηλαδή, ακόμα— ανάμεσα στις σελίδες των βιβλίων... Δεν το έχω αναφέρει ποτέ ξανά σε συνέντευξή μου ότι έχω αμφίπλευρη βαρηκοΐα και ότι φοράω ακουστικά... Το γνωρίζουν μόνο όσοι άνθρωποι τους το έχω πει ή με έχουν γνωρίσει από κοντά. Τώρα, όμως, είμαι έτοιμος να το αποκαλύψω και δημόσια...

Όταν διαβάζω, λοιπόν, μπορώ και ακούω τα πάντα πολύ εύκολα... Τους διαλόγους των ηρώων, τις σκέψεις τους, ακόμα και τις κινήσεις τους. Κάπως έτσι, λοιπόν, υποσυνείδητα και συνειδητά, είπα πως θέλω να φτιάξω κι εγώ τους δικούς μου κόσμους ή να μοιραστώ τον εσωτερικό μου κόσμο ειδικά μέσω της ποίησης...

Όμως, σίγουρα δεν αρκεί το να θέλει κανείς να γίνει συγγραφέας ή ποιητής για να γίνει πράγματι, πόσο μάλλον για να είναι και καλός. Εκτός από το ταλέντο και το μεράκι, συντρέχουν κι άλλοι παράγοντες, όπως η ευαισθησία και η παρατήρηση εικόνων, ανθρώπινων συμπεριφορών κ.α., γιατί εντέλει η έμπνευση βρίσκεται εντός και γύρω μας.

Άλλον έναν από αυτούς για εμένα αποτέλεσε η δύσκολη περίοδος που διήνυσα κατά την εφηβεία μου μέχρι την ενηλικίωσή μου και λίγο αργότερα, μέχρι τα 21 μου, χρονική στιγμή που μπήκε καθοριστικά και σοβαρά η συγγραφή στη ζωή μου. Κι επειδή το έχω πει ξανά και ίσως κάποιοι έχουν συνδέσει αυτό το γεγονός με τη συγγραφή της πρώτης αλλά και της δεύτερης ποιητικής μου συλλογής, οι οποίες είναι ερωτικές, όχι, η δύσκολη περίοδος στην οποία αναφέρομαι δεν είχε να κάνει με ερωτική απογοήτευση, αλλά με bullying και ψυχολογική κακοποίηση ή και περιθωριοποίηση.

Η συγγραφή, λοιπόν, αποτέλεσε το γιατρικό μου, τη διέξοδό μου, το καταφύγιο και κρησφύγετό μου, το απάνεμο λιμάνι μου, το φως στο σκοτάδι. Με βοήθησε να βρω τον εαυτό μου και παράλληλα μου έδωσε τη δυνατότητα και την ευκαιρία να μιλήσω για πράγματα λίγο ξεχασμένα, όπως είναι η ανιδιοτελής αγάπη, η αγάπη άνευ όρων, ο πραγματικός έρωτας, η αποδοχή του άλλου, τα αγνά συναισθήματα κ.α.

Επίσης, οφείλω να την ευχαριστήσω και να δηλώσω ευγνώμων και για τους «ωραίους» ανθρώπους που έφερε κοντά μου έκτοτε. Ανθρώπους ευγενικούς που δε βιάζονται να βγάλουν γρήγορα συμπεράσματα για τον άλλον, που δεν παρεξηγούν εύκολα, που έχουν μάθει να σκέφτονται, που δεν κρύβουν τις ευαισθησίες τους και, κυρίως, την ανθρωπιά τους.

3. Με ποια λογοτεχνικά είδη ασχολείστε συγγραφικά;

Ασχολούμαι με την ποίηση και την παιδική λογοτεχνία κυρίως, όπως μαρτυρούν και τα έργα που έχουν ήδη εκδοθεί, τα διηγήματα, το σενάριο, καθώς και το θέατρο. Σε αυτήν την ποικιλία συνέβαλαν σημαντικά οι μεταπτυχιακές μου σπουδές στη Δημιουργική Γραφή και η πεποίθησή μου πως όσα θέλουμε να πούμε πρέπει να τα πούμε με τον τρόπο που τους ταιριάζει και θα μπορέσουν να αποδοθούν καλύτερα.

4. Τι αφορούν τα βιβλία που έχετε ήδη εκδώσει;

Η πρώτη μου ποιητική συλλογή «Ο επιμένων έρωτας νικά» (110 σελίδες — 72 ποιήματα) αρχίζει με ΕΡΩΤΙΚΑ ΚΑΛΕΣΜΑΤΑ, όπου το ποιητικό υποκείμενο μέσα στη μοναξιά του προσκαλεί την αγαπημένη του, την αναζητά και τη φαντάζεται να έρχεται. Συνεχίζει με τις επίμονες ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ που χρειάζεται να γίνουν για να στεριώσει η σχέση τους και να μην καταστραφεί. Στο τρίτο κεφάλαιο πλέον, της δίνει τις ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ που κάθε ερωτευμένος θα ήθελε να πραγματοποιηθούν και να έχει την τύχη να βιώσει. Και τέλος, στο τέταρτο κεφάλαιο, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΜΑΖΙ, όπου καταφέρνουν να είναι μαζί, περιγράφεται όλη η μαγεία του σμιξίματος και της νίκης και επικράτησης του έρωτα και των μοναδικών, δυνατών συναισθημάτων του.

Η δεύτερη ποιητική μου συλλογή «Έρως νικημένε μάχαν» περιέχει κι αυτή 72 ποιήματα (118 σελίδες). Όμως, αυτήν τη φορά γίνεται λόγος για τον έρωτα που, ενώ βρίσκεται στο ξεκίνημά του, βλέπει σκιές τριγύρω και έχει ΠΡΟΑΙΣΘΗΣΕΙΣ του «επερχόμενου άδοξου τέλους». Για έναν έρωτα που κάνει τους ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥΣ, τις ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ και τις ΠΑΡΑΔΟΧΕΣ συναισθημάτων και λαθών της σχέσης του και εκ των υστέρων βρίσκει λύσεις στα προβλήματα που υπήρχαν. Τέλος, στο τρίτο κεφάλαιο, για τα συναισθήματα, τις αναμνήσεις, τις σκέψεις και τις συνθήκες στη ΜΕΤΑ ΖΩΗΝ, μια ζωή μετά την πραγματική ζωή, μια ζωή παρόμοια με θάνατο, αλλά που δεν είναι η μετά θάνατον ζωή, αλλά η μετά τον έρωτα ζωή...

Και τέλος, το νέο προεφηβικό μυθιστόρημα «Οι τρεις μικροί Άι Βασίληδες» (118 σελίδες), κάτι εντελώς διαφορετικό σε σχέση με τα προηγούμενα έργα μου, είναι μια χριστουγεννιάτικη περιπέτεια με τρία αδέρφια που έχουν να φέρουν εις πέρας μια σημαντική αποστολή, η οποία θα θυμίσει στα ίδια αλλά και σε όσους θα μοιραστούν την ιστορία τους το πραγματικό και ουσιαστικό πνεύμα των Χριστουγέννων... Και ίσως όχι μόνο το θυμίζει, αλλά το επαναπροσδιορίζει.

5. Πώς συνήθως αισθάνεστε μετά από μια ζωντανή επικοινωνία με το αναγνωστικό σας κοινό, μετά από μια παρουσίαση;

Αρχικά, μετά από μια ζωντανή επικοινωνία με τους αναγνώστες, νιώθω χαρούμενος και ευγνώμων για την όλη αγάπη που εισπράττω και τη συμπάθεια που αναπτύσσεται.

Όσον αφορά το πώς νιώθω μετά από μια παρουσίαση, δε θα μπορούσα να απαντήσω αν αυτή η ερώτηση μου γινόταν πριν λίγο καιρό, καθώς η πρώτη μου παρουσίαση πραγματοποιήθηκε μόλις στις 17 Δεκεμβρίου του 2022, ημέρα και των γενεθλίων μου, και αφορούσε και τα τρία έργα μου συγκεντρωτικά...

Κατά τη διάρκειά της, λοιπόν, αλλά και μετά, ένιωθα κάτι παραπάνω από απλή χαρά και ευγνωμοσύνη... Ένιωθα και νιώθω ακόμα τυχερός, «γεμάτος», ανθρώπινη ζεστασιά από όλο τον κόσμο που ήταν εκεί, με τίμησε με την παρουσία του και γιόρτασε μαζί μου, αλλά και δική μου για εκείνον και οπωσδήποτε συγκίνηση...

Εν κατακλείδι, αισθάνομαι πολύ έντονα πράγματα και διαφορετικά από την καθημερινότητά μου μετά από την επαφή μου με τους αναγνώστες και φίλους μου — γιατί οι αναγνώστες μου γίνονται και φίλοι μου, αν δεν είναι ήδη.

Και σε αυτό το σημείο μάλλον οφείλω να παραδεχτώ πως άλλος ένας καλός τρόπος να συστηθώ στο αναγνωστικό μου κοινό είναι μέσα από συνεντεύξεις σαν αυτήν, όπου καταθέτω τις αλήθειες μου.

6. Τι θεωρείτε «άπιαστο όνειρο» στον λογοτεχνικό χώρο, αλλά σκοπεύετε να προχωρήσετε προς αυτό;

Τη δημιουργία ενός δικού μου εκδοτικού οίκου που θα δίνει ευκαιρίες σε όλους τους συγγραφείς που το αξίζουν και δε θα τους εκμεταλλεύεται οικονομικά στον βαθμό που συμβαίνει στις μέρες μας... Μπορείτε να με πείτε και ρομαντικό. Είμαι, το ξέρω και μου αρέσει.

7. Τι θα συμβουλεύατε έναν δημιουργό που ακόμα δεν έχει τολμήσει να βγάλει το έργο του προς τα έξω;

Θα τον συμβούλευα, αν νιώθει ότι έχει γράψει με την ψυχή του και ότι το έχει δουλέψει αρκετά, ώστε να παραδώσει ένα άρτιο αποτέλεσμα, να προχωρήσει άμεσα στην έκδοσή του. Κατά πάσα πιθανότητα αποτελεί ένα όνειρό του και τα όνειρα δεν πρέπει να παίρνουν πολλές αναβολές. Πρέπει να τα ζούμε σήμερα, γιατί αύριο δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει.

Όμως, θα πρέπει να είναι και προετοιμασμένος για την ενδεχόμενη απόρριψη και να θυμάται πως δε σημαίνει τίποτα για την αξία του έργου του.

Δυστυχώς, διαδραματίζουν και πολλοί άλλοι παράγοντες ρόλο, συνήθως εμπορικοί.

Οπότε θα τον συμβούλευα, τέλος, να μην πτοηθεί και να συνεχίσει ακάθεκτος για το καλύτερο δυνατόν.